BDO W MEDIACH Rozwój prowadzonej działalności skłania często przedsiębiorców do zmiany formy prawnej jej prowadzenia. Jeśli zdecydują się oni na ten krok, następny może być związany z koniecznością badania jej przez biegłego rewidenta – pisze na łamach Rzeczpospolitej Andrzej Niewiarowski, biegły rewident w Dziale Rewizji Finansowej BDO.
Jednoosobowa działalność gospodarcza to najprostszy i najszybszy sposób, aby zacząć działalność gospodarczą. Nie jest wymagany żaden finansowy wkład własny, raczej tylko pomysł na biznes i chęć jego rozwoju. Założenie własnej firmy to tak naprawdę wpis w CEiDG czyli w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Drugim krokiem jest rejestracja działalności na potrzeby podatku od towarów i usług, dotyczy to działalności opodatkowanej. I krok trzeci - założenie konta bankowego. Jedynie ta czynności wymaga obecności w banku. Wszystkie opisane powyżej czynności możemy wykonać jednego dnia.
Jednoosobowa działalności to wygodna i prosta forma, jednak obarczona kilkoma ryzykami. Kiedy firma jest w początkowej fazie działalności, przedsiębiorcy decydują się na książkę przychodów i rozchodów (dalej: KPiR). W KPiR przedsiębiorca rejestruje wszystkie przychody i koszty, które są podatkowe, nie ma tu pojęcia rozliczenia kosztów w czasie (tzw. RMK), wszystkie przychody i koszty są rozliczane w miesiącu poniesienia. Taką prostą księgowość w zasadzie przedsiębiorca może prowadzić sobie sam. Wraz z rozwojem przedsiębiorstwa zatrudnienie biura księgowego staje się nie przywilejem ale koniecznością. Przedsiębiorca oddając swoje finanse w dobre ręce może skupić się na rozwoju własnej działalności.
Oddając księgowość do biura księgowego, przedsiębiorca oddaje też część ryzyka związanego z prowadzeniem księgowości oraz spraw podatkowych. To krok w dobrym kierunku. Nie pozbywa się jednak swojego głównego ryzyka – ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej zabezpieczonej cały swoim majątkiem prywatnym.
Jeśli jednostka rozwija się dynamicznie, to dość szybko przekracza kolejny próg – próg przychodów 2 mln euro. Jeżeli przychody netto ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy wyniosą co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 mln euro, wówczas jednostka jest zobowiązana, zgodnie z ustawą o rachunkowości (dalej: uor), do stosowania pełnej księgowości. Odtąd na koniec każdego roku obrotowego, jednostka będzie sporządzać sprawozdanie finansowe (dalej: SF) czyli bilans, rachunek zysków i strat, informację dodatkową oraz zestawienie zmian w kapitale własnym. Może skorzystać też z pewnych uproszczeń przy sporządzaniu SF wynikających z ustawy o rachunkowości, które zostaną omówione dalej. Jest to ważny etap w rozwoju jednostki, przedsiębiorca może już, poprzez bilans, „zobaczyć” majątek swojej działalności. W dalszym ciągu to co może go niepokoić to fakt, że naraża swój majątek prywatny, a gotówka, którą posiada w jednostce jest tylko sztucznie „wydzielona” z jego prywatnego majątku.
Przekroczenie kolejnego progu to tylko kwestia czasu. O kolejnym progu mówi artykuł 64 pkt 4 uor. Jeżeli jednostka przekracza dwa z trzech warunków tam zawartych, wówczas jej sprawozdanie finansowe musi zostać sprawdzone przez biegłego rewidenta, a wynikiem tego sprawdzenia powinno być sprawozdanie z badania (opinia).
Jeżeli jednostka, w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdania finansowe, spełniła co najmniej dwa z następujących warunków:
a) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób,
b) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2 500 000 euro,
c) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5 000 000 euro,
- wówczas jej SF podlega badaniu przez biegłego rewidenta.
Cała dogłębna analiza jest opublikowana w Rzeczpospolitej z 19 stycznia 2022 r., str.: H4-H5
Zapisz się do naszego newslettera aby otrzymać aktualności i publikacje BDO
Please fill out the following form to access the download.