BDO W MEDIACH Korzystanie z kredytów i pożyczek jest normalną praktyką przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Szczególnie często wykorzystywane są kredyty inwestycyjne, gdyż nabycie lub wytworzenie środków trwałych zwykle wymaga istotnych nakładów – pisze na łamach Rzeczpospolitej Edyta Kalińska, Regionalny Partner Zarządzający Działem Rewizji Finansowej BDO, Region Zachód.
Trudno jest finansować kapitałem własnym większe inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe, takie jak nowe linie produkcyjne, fabryki czy hale magazynowe. Podejmując tego typu decyzje inwestycyjne spółki szukają źródeł finansowania poza jednostką.
Zaciągnięcie kredytów i pożyczek związane jest z ponoszeniem istotnych kosztów finansowych, takich jak prowizje i odsetki. W przypadku instrumentów w walutach obcych jednostki są dodatkowo narażone na ryzyko kursowe i ponoszą koszty ujemnych różnic kursowych. Ryzyko to może mieć również pozytywny wpływ na jednostkę i wówczas uzyskuje ona korzyści w postaci dodatnich różnic kursowych.
Jeśli są to kredyty i pożyczki przeznaczone na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe to co do zasady w okresie, w którym inwestycje są prowadzone wpływają one na wartość tych aktywów i nie są odnoszone w wyniki bieżące.
Odpowiednie regulacje w tym zakresie zostały zawarte zarówno w ustawie o rachunkowości (dalej: uor) i w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 11 Środki Trwałe (KSR 11) jak i w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), głównie z Międzynarodowym Standardzie Rachunkowości nr 23 Koszty finansowania zewnętrznego (MSR 23).
Regulacje ustawowe
Zgodnie z art. 28 ustęp 8 uor, cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również:
1) niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy;
2) koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu.
Z przytoczonego przepisu jasno wynika, że w okresie, w którym środek trwały jest wytwarzany, montowany, przystosowywany i ulepszany koszty związane z finansowaniem zewnętrznym, w tym różnice kursowe wpływają na wartość tego środka.
KSR 11 i MSR 23
Szczegółowe zapisy odnośnie do aktywowania kosztów finansowania zewnętrznego zostały zawarte w punktach 6.58-6.77 KSR 11 regulującego ujmowanie środków trwałych w księgach rachunkowych oraz w MSR 23, który poświęcony jest kosztom finansowania zewnętrznego.
Jednostki sporządzające sprawozdania zgodnie z lokalnymi przepisami nie są wprawdzie zobowiązane do stosowania Krajowych Standardów Rachunkowości (jeśli nie zadeklarują w polityce rachunkowości i sprawozdaniu finansowym ich stosowania), jednak w przypadku wątpliwości mogą one dawać wskazówki i wyjaśniać wątpliwości. Jednostki sporządzające sprawozdania finansowe zgodnie z MSSF mają obowiązek stosować się do zapisów MSR 23.
Ponieważ twórcy KSR 11 inspirowali się regulacjami zawartymi w MSR 23 standardy są bardzo podobne, choć niektóre definicje i zapisy są nieco inaczej sformułowane. Istnieją jednak pewne różnice, które zostały szczegółowo przeanalizowane poniżej.
Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z 13 stycznia 2021 r., str.: H2 i H8