BDO W MEDIACH Organ podatkowy nie może odmówić odliczenia VAT, jeśli podatnik wykaże, że usługi były używane do jego opodatkowanych transakcji, nawet jeśli usługi świadczono też innym spółkom z grupy i nie były one niezbędne - komentuje Emilia Wolnowska doradca podatkowy, partnerka w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO
Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 12 grudnia 2024 r. w sprawie C‑527/23 dotyczącej prawa do odliczenia VAT przez spółkę Weatherford Atlas Gip SA z Rumunii, która nabywała usługi administracyjne od innych podmiotów w tej samej grupie kapitałowej.
Odmowa odliczenia VAT
Spór prawny leżący u podstaw wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczył odmowy przez rumuńskie organy podatkowe prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabywanych przez spółkę rumuńską usług administracyjnych od podmiotów z grupy.
Foserco SA, rumuńska spółka działająca w branży usług dla przemysłu naftowego, nabywała usługi pomocnicze (księgowe, IT, HR, prawne) od podmiotów powiązanych mających siedziby poza terytorium Rumunii. Koszty były alokowane w ramach grupy kapitałowej Weatherford, a Foserco stosowała mechanizm odwrotnego obciążenia VAT.
Organy podatkowe, kwestionując prawo do odliczenia VAT wskazały, po pierwsze, że w celu wykazania związku pomiędzy nabytymi usługami a działalnością kontrolowanego podatnika nie przedstawiono żadnego aktu ani dokumentu, a po drugie, że przedstawione dokumenty nie wskazywały charakteru świadczonych usług, tożsamości osób, które świadczyły te usługi, okresu, w którym były one świadczone, ani tego, czy owe usługi były dla spółki Foserco niezbędne.
Spółka wniosła odwołanie od decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego i od sprawozdania z kontroli podatkowej, a następnie skargę do sądu. W ramach rozpatrywania tej skargi organ podatkowy wyjaśnił, że nabycie usług nie zostało zakwestionowane, lecz spółka nie wykazała istnienia związku pomiędzy tymi usługami a transakcjami podlegającymi opodatkowaniu. Zdaniem tego organu nie jest możliwe ustalenie takiego związku, ponieważ usługi te były świadczone na rzecz kilku spółek grupy Weatherford, a zatem przyniosły korzyści innym członkom tej grupy lub owej grupie jako takiej. Chociaż koszty tych usług zostały podzielone między wspomniane spółki, organ podatkowy twierdził, że koszty te nie powinny były być fakturowane na rzecz spółki, ponieważ nabyte usługi nie były dla niej niezbędne. Organ nie zaprzeczył więc, że rozpatrywane usługi administracyjne zostały rzeczywiście wyświadczone i nie powołał się na żadne oszustwo podatkowe, lecz odmówił uznania prawa do odliczenia ze względu na brak dowodu na niezbędność nabycia tych usług dla podatnika.
Sąd odsyłający uznał za zasadne ustalenie, czy na mocy dyrektywy VAT można odmówić prawa do odliczenia naliczonego VAT na podstawie subiektywnej oceny organu podatkowego dotyczącej niezbędności i zasadności nabycia takich usług, jeżeli zostanie stwierdzone, że związane z nimi koszty należą do kosztów ogólnych tego podatnika w rozumieniu orzecznictwa Trybunału.
Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z dnia 19 maja 2025 r. str.D4.
Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 12 grudnia 2024 r. w sprawie C‑527/23 dotyczącej prawa do odliczenia VAT przez spółkę Weatherford Atlas Gip SA z Rumunii, która nabywała usługi administracyjne od innych podmiotów w tej samej grupie kapitałowej.
Odmowa odliczenia VAT
Spór prawny leżący u podstaw wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczył odmowy przez rumuńskie organy podatkowe prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabywanych przez spółkę rumuńską usług administracyjnych od podmiotów z grupy.
Foserco SA, rumuńska spółka działająca w branży usług dla przemysłu naftowego, nabywała usługi pomocnicze (księgowe, IT, HR, prawne) od podmiotów powiązanych mających siedziby poza terytorium Rumunii. Koszty były alokowane w ramach grupy kapitałowej Weatherford, a Foserco stosowała mechanizm odwrotnego obciążenia VAT.
Organy podatkowe, kwestionując prawo do odliczenia VAT wskazały, po pierwsze, że w celu wykazania związku pomiędzy nabytymi usługami a działalnością kontrolowanego podatnika nie przedstawiono żadnego aktu ani dokumentu, a po drugie, że przedstawione dokumenty nie wskazywały charakteru świadczonych usług, tożsamości osób, które świadczyły te usługi, okresu, w którym były one świadczone, ani tego, czy owe usługi były dla spółki Foserco niezbędne.
Spółka wniosła odwołanie od decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego i od sprawozdania z kontroli podatkowej, a następnie skargę do sądu. W ramach rozpatrywania tej skargi organ podatkowy wyjaśnił, że nabycie usług nie zostało zakwestionowane, lecz spółka nie wykazała istnienia związku pomiędzy tymi usługami a transakcjami podlegającymi opodatkowaniu. Zdaniem tego organu nie jest możliwe ustalenie takiego związku, ponieważ usługi te były świadczone na rzecz kilku spółek grupy Weatherford, a zatem przyniosły korzyści innym członkom tej grupy lub owej grupie jako takiej. Chociaż koszty tych usług zostały podzielone między wspomniane spółki, organ podatkowy twierdził, że koszty te nie powinny były być fakturowane na rzecz spółki, ponieważ nabyte usługi nie były dla niej niezbędne. Organ nie zaprzeczył więc, że rozpatrywane usługi administracyjne zostały rzeczywiście wyświadczone i nie powołał się na żadne oszustwo podatkowe, lecz odmówił uznania prawa do odliczenia ze względu na brak dowodu na niezbędność nabycia tych usług dla podatnika.
Sąd odsyłający uznał za zasadne ustalenie, czy na mocy dyrektywy VAT można odmówić prawa do odliczenia naliczonego VAT na podstawie subiektywnej oceny organu podatkowego dotyczącej niezbędności i zasadności nabycia takich usług, jeżeli zostanie stwierdzone, że związane z nimi koszty należą do kosztów ogólnych tego podatnika w rozumieniu orzecznictwa Trybunału.
Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z dnia 19 maja 2025 r. str.D4.