BDO W MEDIACH Jednym z aspektów rzetelnie sporządzonego sprawozdania jest wycena oraz ujęcie rezerw w tym również rezerwy urlopowej. Nie dotyczy ono spółek korzystających z uproszczeń przewidzianych w ustawie o rachunkowości – pisze w Rzeczpospolitej Damian Leśniak biegły rewident, Audit Partner w Dziale Rewizji Finansowej BDO, biuro w Krakowie.
Koniec roku obrotowego jest to data, zgodnie z którą spółki kontynuujące działalność zobligowane są do sporządzenia sprawozdań finansowych. Okres następujący po tym dniu jest czasem wytężonej pracy służb księgowych, które poprzez wykonanie wielu czynności sporządzają w uzgodnionych terminach sprawozdanie finansowe.
Podstawy prawne
Podstawy prawne
Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi przysługuje coroczny płatny urlop wypoczynkowy, w zależności od stażu pracy w liczbie 20 bądź 26 dni. Zgodnie z zasadami rachunkowości urlop powinien być wykorzystany w roku, którego dotyczy (a więc do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego), z różnych przyczyn zdarza się jednak że pracownik tego urlopu nie wykorzystuje co prowadzi do sytuacji w których niewykorzystana liczba dni urlopu przenoszona jest na kolejny rok.
Sytuacja taka zmusza kierownika jednostki do analizy czy w danej sytuacji niezbędne jest utworzenie rezerwy na niewykorzystane urlopy czy też nie (biorąc pod uwagę wiele kryteriów – jednym z nich może być istotność potencjalnej kwoty rezerwy). W momencie zidentyfikowania konieczności ujęcia danej kwoty rezerwy, służby księgowe winny prawidłowo ująć oszacowaną kwotę w księgach rachunkowych oraz zaprezentować w sprawozdaniu finansowym.
W zależności czy spółki sporządzają swoje sprawozdanie finansowe zgodnie z polskimi przepisami prawa, czy też z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości stosują odpowiednio zapisy ustawy o rachunkowości, których uszczegółowieniem (rozwinięciem) są zapisy zawarte w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 6 „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe”, natomiast spółki sporządzające sprawozdanie finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, w celu prawidłowej wyceny i ujęcia rezerwy urlopowej na dzień bilansowy wykorzystują zapisy MSR 19 „Świadczenia pracownicze”.
Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z 8 kwietnia 2024 r., str. D7
Sytuacja taka zmusza kierownika jednostki do analizy czy w danej sytuacji niezbędne jest utworzenie rezerwy na niewykorzystane urlopy czy też nie (biorąc pod uwagę wiele kryteriów – jednym z nich może być istotność potencjalnej kwoty rezerwy). W momencie zidentyfikowania konieczności ujęcia danej kwoty rezerwy, służby księgowe winny prawidłowo ująć oszacowaną kwotę w księgach rachunkowych oraz zaprezentować w sprawozdaniu finansowym.
W zależności czy spółki sporządzają swoje sprawozdanie finansowe zgodnie z polskimi przepisami prawa, czy też z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości stosują odpowiednio zapisy ustawy o rachunkowości, których uszczegółowieniem (rozwinięciem) są zapisy zawarte w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 6 „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe”, natomiast spółki sporządzające sprawozdanie finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, w celu prawidłowej wyceny i ujęcia rezerwy urlopowej na dzień bilansowy wykorzystują zapisy MSR 19 „Świadczenia pracownicze”.
Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z 8 kwietnia 2024 r., str. D7