BDO W MEDIACH Przy korzystaniu z karty i aplikacji do ładowania samochodów elektrycznych mamy do czynienia z dwoma odrębnymi dostawami, tj. świadczeniem usług (zapewnienie dostępu do punktów ładowania) oraz dostawą towarów (energii elektrycznej) - wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 17 października 2024 r. w sprawie C‑60/23, Digital Charging Solutions GmbH, który w Rzeczpospolitej komentuje Emilia Wolnowska, doradca podatkowy, Partnerka w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO, biuro w Poznaniu.
Komentowany wyrok ma duże znaczenie dla podatników w całej Unii Europejskiej. Trybunał słusznie dostrzegł potrzebę dokonania interpretacji przepisów, w związku z rosnącą liczbą pojazdów elektrycznych. Wyrok dotyczył zasad opodatkowania w związku z korzystaniem ze stacji ładowania pojazdów. Trybunał koncentruje się na tym, w jaki sposób dyrektywa VAT ma zastosowanie do każdego etapu transakcji związanej z ładowaniem pojazdu elektrycznego za pomocą karty lub aplikacji. W wyroku przywołano bogate orzecznictwo w zakresie dostawy paliwa i korzystania z kart paliwowych. Najważniejszą kwestią było rozstrzygnięcie czy w opisanym przypadku mamy do czynienia z łańcuchem dostaw, tj. dostawą energii dokonaną przez operatorów na rzecz spółki niemieckiej, a następnie na rzecz użytkowników końcowych. Spór dotyczył również kwestii, czy usługa obsługi świadczona przez spółkę niemiecką stanowi złożoną transakcję, której elementem dominującym jest dostawa energii elektrycznej, czy też świadczenie to składa się z dwóch odrębnych świadczeń, a mianowicie dostawy energii elektrycznej i usługi dostępu do sieci punktów ładowania.
Z wyroku Trybunału wynika, że w opisanych okolicznościach mamy do czynienia z dwoma odrębnymi dostawami, tj. świadczeniem usług (zapewnienie dostępu do punktów ładowania) oraz dostawą towarów (energia elektryczna). Prowadzi to do zastosowania różnych zasad opodatkowania, w szczególności, jeśli chodzi o ustalenie miejsca opodatkowania tych świadczeń.
Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z 18 listopada 2024 r., str. D5
Komentowany wyrok ma duże znaczenie dla podatników w całej Unii Europejskiej. Trybunał słusznie dostrzegł potrzebę dokonania interpretacji przepisów, w związku z rosnącą liczbą pojazdów elektrycznych. Wyrok dotyczył zasad opodatkowania w związku z korzystaniem ze stacji ładowania pojazdów. Trybunał koncentruje się na tym, w jaki sposób dyrektywa VAT ma zastosowanie do każdego etapu transakcji związanej z ładowaniem pojazdu elektrycznego za pomocą karty lub aplikacji. W wyroku przywołano bogate orzecznictwo w zakresie dostawy paliwa i korzystania z kart paliwowych. Najważniejszą kwestią było rozstrzygnięcie czy w opisanym przypadku mamy do czynienia z łańcuchem dostaw, tj. dostawą energii dokonaną przez operatorów na rzecz spółki niemieckiej, a następnie na rzecz użytkowników końcowych. Spór dotyczył również kwestii, czy usługa obsługi świadczona przez spółkę niemiecką stanowi złożoną transakcję, której elementem dominującym jest dostawa energii elektrycznej, czy też świadczenie to składa się z dwóch odrębnych świadczeń, a mianowicie dostawy energii elektrycznej i usługi dostępu do sieci punktów ładowania.
Z wyroku Trybunału wynika, że w opisanych okolicznościach mamy do czynienia z dwoma odrębnymi dostawami, tj. świadczeniem usług (zapewnienie dostępu do punktów ładowania) oraz dostawą towarów (energia elektryczna). Prowadzi to do zastosowania różnych zasad opodatkowania, w szczególności, jeśli chodzi o ustalenie miejsca opodatkowania tych świadczeń.
Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z 18 listopada 2024 r., str. D5