BDO W MEDIACH Modyfikowanie momentu poniesienia wydatku zarówno w przypadku płatności jednorazowych, jak i częściowych i uzależnienie go od spełnienia warunku zaliczenia nabytych lub wytworzonych środków trwałych do ewidencji to błąd – pisze Rzeczpospolita analizując wyrok WSA w Kielcach.
Sprawę na łamach gazety skomentowała Lidia Rubińska, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO. Zwróciła ona uwagę, że w omawianym wyroku spór dotyczył ustalenia momentu rozpoznania kosztów kwalifikowanych dla zastosowania zwolnienia podatkowego w CIT od dochodów osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu (art. 17 ust. 1 pkt 34a CIT). WSA nie zgodził się z opinią organu podatkowego w zakresie momentu poniesienia kosztu uzależniając go od spełnienia warunku zaliczenia nabytych lub wytworzonych środków do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W świetle rozporządzenia o pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji moment poniesienia kosztów kwalifikowanych regulują § 9 ust. 1 i § 10 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia. Sąd wywodzi z niego, że koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia mogą być ponoszone po dniu wydania decyzji o wsparciu, do momentu zakończenia realizacji inwestycji, bez względu na fakt oddania czy nieoddania ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czy też ponoszenia tych kosztów w ramach płatności częściowych i księgowanych na koncie jako środki trwałe w budowie. Z literalnego brzmienia § 9 pkt 2 ww. rozporządzenia wynika, że warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres nie krótszy niż 5 lat lub 3 lata w zależności od wielkości przedsiębiorcy od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Sąd podkreśla, że czym innym jest wskazanie kategorii (rodzajów) wydatków, stanowiących koszty kwalifikowane, co precyzuje § 8 ust.1 rozporządzenia, a czym innym jest ustalenie momentu rozpoznania tych wydatków, jako kosztów kwalifikowanych. Wg powołanego przepisu nie wszystkie koszty kwalifikowane objęte wsparciem stanowią środki trwałe, zatem należy przyznać rację sądowi, że sam moment poniesienia kosztów kwalifikowanych nie zależy od wprowadzenia inwestycji do środków trwałych. Warunkiem zastosowania zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów inwestycji jest wprowadzenie majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a to nie to samo co moment rozpoznania kosztów.
Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z 18 stycznia 2023 r., str. H7