Nie dla zakazu podwójnego opodatkowania

BDO W MEDIACH W przypadku zapłaty zaległych składek przez pracodawcę u pracowników nie występuje przychód, w konsekwencji to płatnik nie jest zobowiązany do pobrania zaliczek na podatek dochodowy – wynika z wyroku WSA w Rzeszowie (sygn. akt I SA/Rz 389/21), który opisuje Rzeczpospolita.

Rafał Krysa, starszy menedżer, doradca podatkowy w Dziale Doradztwa podatkowego BDO, biuro w Krakowie, który skomentował orzeczenie na łamach gazety podkreślił, że w ostatnich latach organy skarbowe zdają się kierować wyłącznie interesem fiskalnym państwa. Powoduje to, iż wydawane przez nie, niekorzystne dla podatników rozstrzygnięcia, zdają się być dalekie od realizacji zasady przekonywania, a zawarta w nich argumentacja bywa dość jednostronna. Efekty takiej praktyki przybierają w pewnych przypadkach dość „ciekawy” charakter. Najdobitniej świadczy o tym rozstrzygnięcie Dyrektora KIS będące przedmiotem komentowanego wyroku WSA w Rzeszowie.

W wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor KIS uznaje bowiem, iż uiszczenie przez Spółkę z własnych środków zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne dotyczy należności, która już podlegała opodatkowaniu. Zdaniem organu, fakt ich uiszczenia przez płatnika będzie powodował po stronie pracowników powstanie innego, kolejnego przychodu, który nie został wcześniej opodatkowany.

Z pozoru zdawać się może, że taki wniosek jest logicznie spójny, jednakże w istocie Dyrektor KIS zdaje się (stara się) nie zauważać błędu leżącego u podstaw takiego rozumowania. Organ interpretacyjny łączy bowiem te „dwa źródła” przychodów pracownika – wypłacone wynagrodzenia oraz uiszczone przez płatnika składki - z których jedno przychodu takiego nie stanowi w ogóle(!). Realizacja zaległego obowiązku płatnika odnośnie potrącenia i wpłacenia składek ZUS nie stanowi bowiem przysporzenia na rzecz pracownika. 

O braku jakiejkolwiek zasadności stanowiska Dyrektora KIS najdobitniej wskazuje powołana w komentowanym wyroku argumentacja zawarta w wyroku NSA z dnia 27 kwietnia 2021r. (II FSK 3179/19 NSA), gdzie uznano w analogicznej sprawie, iż przyjęcie za prawidłowe stanowiska organu naruszałoby zakaz podwójnego opodatkowywania, bowiem konsekwencją niepobrania przez płatnika we właściwym czasie składek na ubezpieczenie społeczne z wypłacanych świadczeń, było wypłacenie tych świadczeń w wyższej wysokości i pobranie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od całości wypłaconych dochodów, czyli zaliczki w wyższej wysokości niż należna, gdyby płatnik wcześniej prawidłowo uwzględnił składki. Z rozumowaniem takim należy się w pełni zgodzić.

Reasumując, komentowany wyrok WSA w Rzeszowie uznać należy za w pełni zasadny. Uczulam jednak wszystkich podatników i płatników, by z dużą uwagą analizowali treść niekorzystnych rozstrzygnięć organów skarbowych. Nawet pozornie spójne twierdzenia mogą być bowiem obarczone błędem o charakterze podstawowym.

Cały artykuł można przeczytać w Rzeczpospolitej z 1 września 2021 r., str. H7